" قـــاعـــــده پــــنـجـــــم "
کیــمــیــای عــقــل بــا کیـــمــیــای عــــشــــق فــــرق دارد.
عـــقــل محــتاط اســت. تـــرســان و لــرزان گــام بــر می دارد.
بــا خـــودش می گــویــد : « مراقــــب بــــاش آســیــبــی نــبــیــنــی .»
امّــــا مـــگــر عــــشــــق ایـــن طـــور اســـت؟
تـــنـــها چـــیـــزی کـــه عـــشــــق می گـــویـــد ایـــن اســـت:
« خـــودت را رها کـــن، بـــگـــذار بــــرود !»
عقل به آسانی خراب نمی شود. عشق اما خودش را ویران میکند.
گنج ها و خزانه ها هم در میان ویرانه ها یافت می شود ،
پس هر چه هست در دلِ خراب است!
منبع
درباره این سایت